Categorie: Mijn Mening

Sorry, ik heb het systeem opgelicht

(Update: vanaf 2015 worden de sociale bijdragen berekend op het jaar zelf. Onderstaande constructie is dus niet meer van toepassing.)

Beste landgenoten, mijn oprechte excuses. Ik heb het gevoel dat ik u onrecht aandoe. Een mooie stadswagen aan onrecht, om preciezer te zijn. Maar, in mijn verdediging, ik kan er niets aan doen.

In 2009 had ik grootste dromen: ik zou mijn eigen gamestudio oprichten. Ik had al een game ontwikkeld en even zag het er uit alsof ik het zou maken. Ik sloot wat overeenkomsten met sociale netwerken en game platformen en had dus een ondernemingsnummer nodig. Gezien ik nog geen vijfentwintig was en voltijdse studies volgde, werd ik gelijkgesteld met een zelfstandige in bijberoep.

In 2009 en 2010 waren de winsten zodanig gering dat ik geen sociale bijdragen betaalde. Dankzij de kosten viel ik zelfs binnen de vrijgestelde belastingschaal en konden mijn ouders de kinderbijslag behouden. Ik hield dus niet veel meer dan een leuke zakcent over aan mijn project.

Toen kwam april 2011, mijn vijfentwintigste verjaardag en ook het einde aan mijn bijberoep. Ik werd automatisch gebombardeerd tot voltijds zelfstandige en moest vanaf dan sociale bijdragen betalen. In juni ben ik dan afgestudeerd en heb meteen klanten geronseld ten einde de sociale bijdragen te kunnen betalen. Gelukkig waren de opportuniteiten legio en kon mijn professionele carrière een mooie start nemen.

Voor we naar de huidige situatie springen, wil ik alles nog even samenvatten:

  • 2009: (september) gestart als zelfstandige in bijberoep, minder dan €5000,00 inkomsten.
  • 2010: nog steeds actief als zelfstandige in bijberoep, meer kosten dan inkomsten.
  • 2011: einde studies, vier maanden actief geweest voor een klant. Beperkte winst.
  • 2012: negen maand actief voor verschillende klanten. Gemiddelde winst.

In de eerste drie jaar van zelfstandige activiteit betaalt men voorlopige bijdragen. Dit is een bedrag dat berekend wordt op de schatting van de inkomsten voor dat jaar. Zodra de belastingaangifte voor dat specifieke jaar gefinaliseerd zijn, volgt een regularisatie. Dat betekent dat het geschatte bedrag vergeleken wordt met het eigenlijke bedrag en het verschil in berekening betaalt dient te worden.

We springen naar vandaag. Ik ben niet rijk, maar verdien mooi mijn boterham. Ik betaal zo’n €700,00 aan sociale bijdragen per kwartaal. Dat heeft een onlogische verklaring: vanaf het vierde jaar van zelfstandige activiteit wordt geen rekening meer gehouden met voorlopige bijdragen. Vanaf dan wordt er een definitieve bijdrage berekend op basis van de inkomsten van drie jaar geleden.

Voor 2013 betekent dit dat de bijdragen berekend worden op de inkomsten van 2010. Toen ik nog studeerde, toen ik nog geen geld verdiende. Toen ik überhaupt nog geen sociale bijdragen betaalde. Het resultaat? Ik betaal het minimum aan sociale bijdragen.

Als ik vandaag dezelfde berekening maak die ik deed voor de eerste drie jaar, kom ik op bijdragen van zo’n €2500,00 per kwartaal. En hetzelfde verhaal geldt voor de komende twee jaar: in 2014 wordt gekeken naar de inkomsten van 2011 en in 2015 naar de inkomsten van 2012. Resultaat: ik betaal nog tot 2015 minder dan €1000 sociale bijdragen per kwartaal.

Even snel en grof berekent betaal ik in de komende drie jaar om en bij €20.000,00 (zo’n €6500,00 per jaar) minder sociale bijdragen die ik wel had moeten betalen indien ik pas in 2012 als zelfstandige gestart was.

Beste beginnende studenten, droom je ook van het zelfstandige statuut? Vraag dan in het eerste jaar van je studies je ondernemingsnummer aan. Je hoeft eigenlijk weinig te doen, enkel wat papierwerk en wat kleine kosten. Over drie jaar kan je er dan keihard invliegen en nog drie jaar langer de minimumbijdragen betalen zonder er ooit een regularisatie komt.

Het is misschien maar een peulenschil, maar ik heb toch wat bedenkingen bij het systeem.

Ps.: De betaalde sociale bijdragen vormen de basis voor de berekening van het pensioen, dus in zekere zin balanceert alles zich een beetje uit.

Pps.: De bovengenoemde bedragen zijn fiscaal aftrekbaar, dus op de winst moet alsnog de inkomstenbelastingen betaald worden.

“Bedrijfswagens belasten heeft grote impact op lengte penis.”

Uit alle hoeken komt commentaar op het voorstel van Elio Di Rupo om bedrijfswagens zwaarder te belasten. Na het verschijnen van de resultaten van het onpartijdig onderzoek van Mark De Haes, CEO van Mercedes-Benz BeLux, verschenen ook tal van andere studies omtrent dit voorstel.

Zo onderzocht bioloog dr. Thijs Psuedoniem het effect dat de nieuwe belasting zou hebben op de lengte van de gemiddelde penis. Dr. Psuedoniem verwacht een zeer duidelijk verbant te zien tussen de invoering van de nieuwe belasting en de lengte van het mannelijk lid.

“Mijn resultaten liggen in de lijn van de resultaten die dr. De Haes eerder liet publiceren.” liet dr. Psuedoniem ons weten. “Het is reeds lang bekend in wetenschappelijke kringen dat het gebruik van een grote, dure wagen een rechtstreekse invloed heeft op de grootte van de fallus. Het invoeren van een belasting op bedrijfswagens zou wel eens kunnen betekenen dat de gemiddelde lengte met zo’n twee a drie centimeter stijgt.”

Angst voor kleine wagens

“Het lijkt er op dat een extra belasting wel eens zou kunnen betekenen dat steeds meer mensen hun grote Audi of BMW zullen moeten inleveren en in de plaats zelf een wagen zullen moeten kopen. Onderzoek heeft echter uitgewezen dat de meeste mensen niet meteen naar deze dure modellen grijpen als ze deze ook effectief zelf moeten betalen.”

Een Pixo voor mijn vrouw

Een kleine enquête op straat lijkt deze resultaten te bevestigen. Een testgroep van dertien mensen werd gevraagd met welke wagens zij reden; de resultaten waren opmerkelijk. De waarde van de bedrijfswagen lag al snel boven de €30’000, terwijl voor een eigen wagen vaak maar €12’000 werd betaald.

Mark Dinges vertelde ons: “Ikzelf rij met een Bugatti Veyron, betaald door het bedrijf waar ik werk. Daarvoor moet ik wel €300 per maand aan loon afstaan. Toen ook mijn vrouw een eigen wagen wou – om de kinderen van school te halen en boodschappen te doen – hebben we echter échte kostprijs van wagens ontdekt. Daarom kocht ik voor mijn vrouw een Nissan Pixo, kostprijs €7’000. Maar ze moet wel een straat verder parkeren opdat de buren hem niet zouden zien.”

Vrouwen reageren verheugd

Het onderzoek van dr. Psuedoniem kan in ieder geval op heel wat vreugde van de vrouwelijke bevolking rekenen. Maaike Dinges, vrouw van Mark Dinges, verklaard: “Sinds die Bugatti Veyron voor de deur staat, komt er bij ons niet veel meer van in huis. Ik heb nooit geloofd in de theorie dat de lengte van de lul omgekeerd evenredig is met de kostprijs van de wagen, maar het verschil was opmerkelijk! Vroeger reden we met een 2CV, een prima wagentje waar we héél veel plezier in beleefd hebben. Sinds die Bugatti voor de deur staat, ziet ik ‘m bijna niet meer! Hij is enkel met die wagen bezig.”

“Butterfly effect”

Dr. Psuedoniem gaat echter nog verder in zijn theorieën. “De invoering van deze belasting zou nog wel eens een hele hoop extra resultaten met zich mee kunnen brengen” gaat hij verder. “Als de fallus van iedere hardwerkende Vlaming met een bedrijfswagen, zoals voorspeld, twee a drie centimeter zal groeien, zal dat ook een invloed hebben op de massa van de aarde. Verwacht wordt dat de maan uit zijn baan om de aarde zal gesleurd worden en een – langzame – neerwaartse spiraal in zal zetten. Het gaat zelfs verder, aan de hand van mijn berekeningen verwacht ik dat de maan integraal in Vlaanderen zal neerstorten. Ik verwacht dat dit erg nadelig zal zijn voor de werkgelegenheid in België.”

“Dit voorstel is spelen met vuur.” beëindigt dr. Psuedoniem zijn betoog. “Dat die vuile Waal achteraf maar niet zegt dat we hem niet gewaarschuwd hadden.”

Bloggen.

2 mei 2006. Een jonge kerel start een blog. Hij weet niet over wat te schrijven, dus schrijft hij wat nonsens. “Here is a little spam to fill the void.” Bloggen is in. Iedereen blogt. Bloggen is marketing; je product verkopen, jezelf verkopen. Blog!

De kerel heeft eigenlijk niets om over te schrijven. Z’n leven is gevuld met computers. Computers en school. Als hij niet op school zit, zit hij te programmeren. Als hij niet aan het programmeren is, zit hij te gamen. En ondertussen nog af en toe verliefd zijn ook.

Vier jaar later heb ik nog steeds niets om over te schrijven. De blog blijft leeg; gevuld met random thoughts; en een heleboel dt-fouten. De blog hoort nu een uithangbord van m’n zelfstandige activiteiten te zijn. Er horen interessante, technische artikelen te staan waaruit blijkt dat ik een goede developer ben. Ik hoor interessante nieuwtjes te publiceren waaruit blijkt dat ik mee ben met de laatste technologieën. Een toekomstig werkgever dient hier te ontdekken welk vlees hij in de kuip neemt.

Maar de laatste nieuwtjes lees ik zelf op andere blogs, waarom er nogmaals over schrijven? Waarom beschrijven hoe lekker Ice Tea is en op welke temperatuur je deze het beste drinkt? Waarom reclame maken voor een gadget die ik na een paar maanden toch beu ben?

Zo blijft de blog dus leeg. Een enkele bedenking bij een politieke beslissing of een eeuwige rant over “de Lijn”; het haalt ook weinig uit. Het gaat niet om bezoekers of uithangborden; ’t Is een openbaar dagboek vol openbare geheimen. Melig? Inderdaad. Maar wat dan nog.

En ondertussen wordt het slapend diertje naast mij wakker terwijl ik de lader van m’n laptop insteek. “Alles in orde? Wat ben je aan’t doen?” “Ga maar weer ronken, diertje. Ik schrijf gewoon even in m’n dagboek. Nog even wat dt-foutjes toevoegen en ik doe de laptop dicht.”

Vorne einsteigen!

De Lijn wilt zich duidelijk niet profileren als een klantvriendelijk bedrijf. Instappen moet voortaan vooraan gebeuren, het gebod negeren levert je een boete op van € 75.

Met grote, rode verbodstekens aan alle andere deuren wordt duidelijk gemaakt dat achteraan instappen écht wel passé is. Het enige wat we nog missen is een automatische stem die aan alle andere deuren “Nicht einsteigen” roept.

Net toen de Lijn eindelijk zijn service verbeterde (vriendelijke chauffeurs over het algemeen, hetzelfde geldt voor de controlleurs) is dit “veestapel” gebod een stap achteruit is in het positieve image dat de Lijn zich even aanmat.

En wat doet het er voor mij ook toe dat we vooraan moeten instappen. Ik maak gerust elke rit mijn portefeuille open om mijn buzzy pass (jarenlange vaste klant) te tonen. Het draait bij mij om de communicatie. Gebodsborden laten de rebel in mij bovenkomen. Positieve communicatie kan toch zó moeilijk niet zijn?

Bron: De Lijn.

Zeitgeist!

Het financieële marktsysteem staat op springen. De Verenigde Staten lijken niet uit hun crisis te geraken, Ijsland is falliet en Fortis houdt met moeite het hoofd boven water.

Het kapitalisme op de rand van een afgrond.

Tijd om naar Zeitgeist te kijken. Deze film analiseert de evulatie van de westerse maatschappij en geeft hier een heftig stukje commentaar op.

Hoewel het orgineel zich misschien wat voordoet als één van de vele samenzweringstheorieën, het vervolg is dat allerminst. Het is dan ook op het tweede deel dat uw aandacht wil vestigen.

In tegenstelling tot de meeste echte complot-films, biedt dit verhaal een alternatief! In samenwerking met het Venus Project verhaalt deze film een wereld zonder slavernij, sweatshops, corrupte wereldbanken en derde wereldslanden. Hoewel het Venus project wat met z’n hoofd in de wolken loopt, is het idee van technologie de vrij loop te laten alles behalve slecht te noemen.

Besluit: zeker kijken! Vooral het tweede deel is indrukwekkend. Het is geen vervolgverhaal! 😉